Inprobisatzea, pertsona batek ikasi edo prestatu gabe konposatzen edo exekutatzen duen poema, diskurtso edo musika-pieza bat. Koldo Uriarte musikariak dena ez dela dirudiena eta itxuraz erraza dena estudio handia eskatzen duela erakusten digu.
Araian, bere jaioterrian, hurbildu zen Koldo lehen aldiz musikara. Lagun batek tentatuta, txistua ezagutu zuen, eta pianora igaro zen berehala. «Gustatzen zitzaidan, oso azkar egiten zuen aurrera. Belarri ona izango nuela suposatzen dut, baina oraindik ez nekiela», esan digu.
Musikarekiko interes eta gustu horrek ia modu autodidaktikoan esperimentatzera eta ikastera eraman zuen. Urteak igaro ziren eta jazza eta inprobisazioan aurkitu zuen bere kezkak asetzeko modua.
Hainbat urtez, estatuko poparen hainbat artistarekin birak eta kolaborazioak egin zituen, Sant Pau 44 jazz laukotea osatzearekin batera. Non, bere hitzetan, «ikasten zuten guztia praktikan jartzeko modua zen; dibertitzeko, asko jotzeko, bidaiatzeko, grabatu ahal izateko…».
Bira horietan Alex Piñeiro ezagutu zuen, eta bere banda propioa osatu zuen, Kapland. Horri esker, lehen urratsak eman ditzake produktore gisa. Bere sen autodidakta eta esperimentalari leial, argi dauka: «nire buruan badago zerbait oso argi dagoena eta oso modu zehatzean islatu behar dudana».
Sortzeko modu paregabe horri esker, Koldo Mikel Urdangarin kantautorearen ohiko kolaboratzailea da, zein Bingen Mendizabalekin batera, Juanma Bajo Ulloaren “Baby” luzemetraiaren musika konposatu du.
«Zorionekoa eta pribilegiatua naiz. Izan ere, asko miresten ditudan musikariekin musika partekatzetik bizi naiteke».
Koldo Uriarte, inprobisaziotik eta esperimentaziotik bere hizkuntza propioa sortu duen musikari, konpositore eta ekoizlea ezagutzen dugu,