LEKUAK“Jendea musikara hurbiltzeko, musika ulertu egin behar da, eta hau eskolan ikasi...

“Jendea musikara hurbiltzeko, musika ulertu egin behar da, eta hau eskolan ikasi behar da”

450 ikasle baino gehiago joaten dira egunero Jesus Guridi Musika Kontserbatoriora oinarrizko prestakuntza eta formakuntza profesional musikala jasotzera. Go Gasteiz Kulturak Ibon Zamacola zuzendariordearekin hitz egin du zentroan egiten den lana ezagutzeko.

Argazkia: Endika Portillo

Gasteizko erakunde gutxik esan dezakete 100 urte bete dituztela. Jesus Guridi Musika Kontserbatorioa da horietako bat. Bere historia 1928an hasi zen, Udalak alde zaharrean zegoen Udal Musika Kontserbatorioa sortu zuenean.

1935etik aurrera, bere ikasketak ofizialak dira, baina azken urteotan gertatu dira aldaketa handiak. 1980an, orduko zuzendariak, Carmelo Bernaolak, eraikin berri baten eraikuntza bultzatu zuen, lau urte geroago Konstituzio plazaren aurrean argia ikusi zuena. Beste gertaera garrantzitsu bat 1990ean Goi Mailako gradua eman izana izan zen. Horrela, 1996an “Goi Mailako Musika Kontserbatorio” izena hartu zuen.

Jaio eta ia mende batera, ikastetxeak 75 irakasle eta 450 ikasle baino gehiago ditu oinarrizko ikasketak eta ikasketa profesionalak egiten. Lehenengoak 8 urtetik aurrerako haurrei zuzenduta daude eta, lau ikasturtez, kantuari, entzumen-bereizketari, musika-irakurketari eta -idazketari, musika-praktika kolektiboari eta oinarrizko instrumentu-trebetasunari ekiten zaie.

Argazkia: Endika Portillo

Ikasketa profesionaletako sei ikastaroek musika-prestakuntza integrala, diziplinartekoa eta zeharkakoa eskaintzen dute, eta musika tresna da bide hori egituratzen duen ardatza. Ikasketak amaitu ondoren, ikasleek Musikako Lanbide Titulua lortzen dute, egindako espezialitatean.

Go Gasteiz Kulturak Ibon Zamacola ikastetxeko zuzendarioreordearekin hitz egin du Jesus Guridi Musika Kontserbatorioan egiten den lana sakonetik ezagutzeko.

Zeintzuk dira zuen ikasleak Kontserbatoriora iristeko arrazoi nagusiak?

Hasieran, ia denak familiaren bultzadarekin hasten dira, askotan eskolaz kanpoko beste eginkizun bat bezala. Baina Kontserbatorioak piramide-formako egitura du, eta bertan pertsona asko sartzen dira, baina denak ez dira azken ikasturtera arte iristen. Askok utzi egiten dute eta bidean geratzen dira. Hori, batez ere, ikasleak Batxilergora pasatzen direnean nabaritzen dugu, ikastetxean edo institutuan exijentzia-maila gero eta altuagoa da eta Kontserbatorioan ere bai.

Ibon Zamacola ikastetxeko zuzendarioreordea./ Endika Portillo

Zeintzuk dira instrumentu eta irakasgai maitatuenak?

Kontserbatorioak ia 100 urteko historia du, eta hori ez da aldatzen denboraren poderioz: pianoa, biolina eta gitarra dira, zalantzarik gabe, instrumentu kutunak. Izan ere, itxaron-zerrenda egon ohi da ikasketak egin ahal izateko. Ikasleak 8 urterekin sartzen dira, baina horietako asko lehenago hasi dira Luis Aranburun edo beste eskola pribatu batzuetan jotzen.

Oraindik ere gertatzen al da musika-prestakuntza amaitzen duten ikasleek instrumentua urteetan zehar gordetzea, ala hori aldatu egin da, kontserbatorioek beren helburuak eta lan-metodologiak aldatu dituztelako?

Hori ikaslearen beraren araberakoa da lan-metodologiaren araberakoa baino gehiago. Nolanahi ere, irakaskuntza asko aldatu da urteetan zehar. Kontserbatorioaren helburuak ez dira lehen bezain elitistak; orain zailtasun gehien duen ikaslea bultzatu egiten da eta denek ikas dezakete maila bateraino. Gainera, zentroan kontzertuak antolatzen saiatzen gara, aretoetara joatera ohitu daitezen, musikara eta kontzertuetara lotu daitezen eta kultura eskatzen ikas dezaten.

Bestalde, Hezkuntza sailak Bigarren Hezkuntzara eramaten gaituen pakete berean sartzen gaitu, eta eguneratzeak, errefortzuak, metodologia desberdinak, irakasgaien barruko zeharkakotasuna eta abar eskatzen dizkigu. Administratiboki, irakasleek askoz ere karga handiagoa dute eta prestakuntza nahitaezkoa da. Dena dago Bigarren Hezkuntzan gertatzen denarekin lotuago; irakasleen ordu-kopurua, arreta eta guardiak.

Argazkia: Endika Portillo

Musika klasikoa izan da historikoki kontserbatorioetan presentzia handiena izan duena, baina, gaur egun, zer estilo ikasten eta interpretatzen dira, zer berrikuntza daude errepertorioan? Nola bizi dituzue zuen ikasle askok dituzten beste musika-gustuekin? Herri musikak badu lekurik irakaskuntzan?

Ikasketa profesionaletako azken bi ikasturteak gure ikasleen kezka akademikoetara egokitzen dira, hau da, gitarra elektrikoa, bateria eta beste estilo batzuk sartzen ditugun ildo klasiko eta modernoak. Baina kontuan izan behar da instrumentuen oinarria oso klasikoa dela, eta beti jotzen dugula horretara. Koruak eguneratuta egon daitezen ere saiatzen gara, eta, jakina, Kontserbatorioan Harry Potter eta Disneyren abesti berriagoentzako lekua dago, adibide bat jartzearren.

Musikarekin zerikusia duen guztiaz gain, zer beste gaitasun eskuratzen ditu zuen ikasleak kontserbatorioan daramatzan urteetan?

Diziplina eta erantzukizuna bereganatzen dituzte batez ere, elkarlanean aritzen ere ikasten dute. Ikasleek buruaskia izan behar dute. Oso garrantzitsua da oso antolatua izatea eta zuri egokitzen zaizun metodologia bat izatea. Irakasleek metodologia batetik gidatzen dituzte, baina ikasleak berak sortu behar du berea, esperientziatik eta ezagutzatik.

Argazkia: Endika Portillo

Zein da musika-karrera profesionala amaitzen duten pertsonen irteera profesionalik ohikoena?

Irteera klasikoak bi dira: interpretearen figura eta irakaskuntza. Irakaskuntza teorikoa edo praktikoa izan daiteke, baita unibertsitarioa ere, gaur egun ‘Musikaren historia eta zientziak’ karrera egin baitaiteke, doktoregoaz gain, etab.

Ikasketa profesionaletan, musika-kudeaketa, musika-ekoizpena edo pedagogia ere ematen dira, ikasleen etorkizun profesionalak hainbat bide har ditzan.

Kontserbatorioan milaka dira ikasgeletatik igaro diren ikasleak, eta horietako batzuk beren auditoriumera itzuli dira musikari profesional gisa: zer sentitzen duzue “etxera” itzultze horretan?

Irakasle guztiez oso harro gaude, gure parte dira, gure zigiluaren parte. Urteek, gainera, hurbiltasun handia ematen digute zenbait ikaslerekin, eta, azkenean, maitasun handia hartzen dugu haiengandik, eta norabait iritsi direla ikusteak harrotu egiten gaitu. Duela gutxi, Alfonso Gómez piano-jotzailea, gaur egun Freiburgeko Musika Unibertsitateko irakaslea dena, Gasteizen izan zen eta hona etorri eta hemen jotzen duen bakoitzean hunkitu egiten gaitu, hau da bere etxea.

Argazkia: Endika Portillo

Kontserbatorioak egiten al du lanik ikastetxeko ikasle ez diren haur eta gazteekin? Eta, hala bada, zer helburu lehenetsi?

Bai, Udalak antolatzen dituen kontzertu pedagogikoak Kontserbatorioan egiten dira, eta, gainera, lau proiekturekin parte hartzen dugu: “Musika zugan dago” HHko 2. mailako ikasleentzat, “Haizea eta perkusioa” HHko 4. mailako ikasleentzat, “Soka eta orkestra” HHIko 5. mailarentzat eta “soinua eta elektronika” DBHko 3. mailako gazteentzat. Jarduera hauen bidez publikoa sortzea eta Gasteizko haurrei musika klasikoa hurbiltzea bilatzen dugu.

Bernaola Jaialdian, Jazz-Ondetan eta Ganbera Musika Zikloan ere parte hartzen dugu. Gainera, Kontserbatorioko taldeak Vital Fundazioaren Astearte musikaletara eta Jazzaldira eramaten saiatzen gara. Kultura-ekitaldiak sortzen ditugu, bai ikasleek jotzen parte har dezaten, bai publiko gisa goza dezaten. …

Zenbait musika-lengoaiak, hala nola klasikoa, jazza, musika garaikidea edo esperimentala, zailtasunak dituzte, halaber, beren programazioetan, publiko mailan belaunaldi-erreleboa lortzeko. Zergatik gertatzen da hori eta zer indartu beharko litzateke kultur politiketan horri aurre egiteko?

Kulturari garrantzi handiagoa eman behar zaio. Doako kultura-politika oso kaltegarria da musikarentzat. Pertsona askok ospea kentzen diote, ez dutelako musika hezkuntzak dakarren bizipena eta ez dakitelako zein gogorra den. Jendea musikara hurbil dadin, musika ulertu egin behar da, eta hori eskolan ikasi behar da. Hezkuntza da prozesu honetako gakoa, baina gaur egun Musika irakasgai ‘maria’ gisa hartzen da eta erabat desprestigiatuta dago.

Argazkia: Endika Portillo

Balizko auditorio berriari dagokionez, arkitekturatik haratago, zer aurreikusi beharko luke proiektuak edukiari dagokionez? Ekarpen hori egin al dezake musikako profesionalei laguntzeko, profesionalizazio-bidean dauden musikariei laguntzeko edo publiko berriak sortzeko?

Funtzio anitzekoa izan beharko luke, batez ere. Auditorioa beharrezkoa da, baina bizirik mantenduko duen apustu batekin batera etorri behar du. Agenda kultural ona izatea ahalbidetuko duen dotazio bati lotuta joan behar du, ez soilik musikala. Gainera, akademikoki laguntza handia izan liteke ikasleek profesionalak hurbiletik ikus ditzaten eta erreferentzia gisa izan ditzaten. Aisialdirako modu kultural eta hezitzaile oso ona da haur eta gazteentzat.

Zein dira kontserbatorioak hemendik 10 urtera dituen erronkak?

Gure helburua publikoa eta kultura sortzea da. Jendeak gozatzea eta Kontserbatorioa aberasteko, aisialdirako eta irtenbide profesional gisa ikustea.

Esta web utiliza Cookies propias y de terceros para ofrecerte una mejor experiencia y servicio. Si continúas navegando, aceptas el uso que hacemos de ellas. Puedes cambiar la configuración de cookies en cualquier momento.<BR> Cookie propioak eta hirugarrenenak erabiltzen ditugu esperientzia eta zerbitzu hobea eskaintzeko. Nabigatzen jarraitzen baduzu, horiek erabiltzea onartzen duzu. Konfigurazioa aldatu nahi baduzu, hurrengo linkaren bitartez egin dezajezu. Cookien politika ikusi Ver política de Cookies / Cookien politika ikusi

Los ajustes de cookies de esta web están configurados para "permitir cookies" y así ofrecerte la mejor experiencia de navegación posible. Si sigues utilizando esta web sin cambiar tus ajustes de cookies o haces clic en "Aceptar" estarás dando tu consentimiento a esto.

Cerrar